از روایات بسیاری استفاده می‏شود که امام زمان (ع) نه تنها در سرداب مقدس مخفی نیست بلکه هیچ مکان معیّنی ندارد.
امام زمان (ع) در خطاب خود به ابراهیم بن مهزیار فرمود: "پدرم مرا وصیّت کرده که در سرزمین‏های مخفی ودور سکنی گزینم تا امرم از مردم مخفی بماند ومحلّم از کیدهای اهل ضلالت وارتداد واز حوادث امتّ‏های گمراه محفوظ بماند. لذا این سفارش، مرا به تپه‏های بلند کشانده است".
{پاورقی . بحارالأنوار، ج 99، ص 108. پاورقی}
آری، مطابق برخی از روایات، مکان خاصی برای حضرت وجود دارد که تنها خواص از شیعیانش از آن اطلاع دارند.
اسحاق بن عمار از امام صادق (ع) نقل می‏کند که فرمود: "للقآئم غیبتان: إحداهما قصیرة والأخری طویلة، الغیبة الأولی لایعلم بمکانه فیها إلّا خاصّة شیعته، والأخری لایعلم بمکانه فیها إلاّ خاصّة موالیه"؛ "برای قائم دو غیبت است: یکی کوتاه ودیگری طولانی. در غیبت کوتاه{پاورقی . کافی، ج 1، ص 340، ح 19. پاورقی}
کسی غیر از خواص از شیعیانش از مکان او اطّلاع ندارند. ودر غیبت طولانی نیز تنها خواص از دوستدارانش از مکان او آگاهند."