آنچه می خوانید حکایتی است شنیدنی درباره عالم برزخ علامه مجلسی که از کتاب گرانسنگ "شذرة المعارف" نوشته آیت الله شاه آبادی، استاد عرفان حضرت امام(ره) نقل می کنیم:

بعضی مرحوم علامه مجلسی طاب ثراه را خواب دیدهاند و از امور وارده بر ایشان بعد از مرگ، سؤال نمودهاند و مرحوم علامه مجلسی فرمودهاند: بعد از ارتقاء روح، من را در معرض الهی آوردند و از من سؤال کردند چه آوردهای؟ گفتم: «بحارالأنوار»؛^{1 پس سؤال شد دیگر چه آوردهای؟ ساکت شدم. پس خطاب شد که نزد ما چیزی داری و آن، سیبی است که به یک طفل یهودی دادهای و این دستگاه برزخی به سبب آن سیب است}.

شخص خواب بیننده گمان کرده است چون ترتیب اثری بر بحارالأنوار داده نشده و بر آن سیب ترتیب اثر داده شده، بحارالأنوار مورد قبول واقع نشده است! لکن چنین نیست؛ بلکه محل ظهور اثرش در برزخ نبوده است، چون علم باید در جبروت ظاهر شود.

باید دانست که ظهور باطن اعمال به حسب عالم «برزخ»، «ملکوت» و «جبروت»، مختلف است. مثلاً «احسان و اسائه»5 به اهل دنیا، در برزخ نمایش داده میشود، مثل سُرور و حزن که فردی در قلب انسان ایجاد نماید؛ ولی ظهور صفات و اخلاق و صفت پرستش که سرآمد همهی صفات است در ملکوت و جنّت جسمانی ظاهر میشود، و معرفت و علم به حقایق، در عالم جبروت و جنت عقلانی که مافوق عوالم قبلی است ظهور مییابد.