اینم دومین پست در این مورد نظر یادتون نره
از تکالیف بندگان در ایام غیبت ، انتظار فرج آل محمد علیهم السلام در هر آن و ترقب بروز و ظهور دولت قاهره و سلطنت ظاهره مهدى آل محمد علیهم السلام و پر شدن زمین از عدل و داد غالب شدن دین قویم بر جمیع ادیان که خداى تعالى به نبى اکرم خود خبر داده و وعده فرموده بلکه بشارت آن را به جمیع پیغمبران و امم داده که چنین روزى خواهد آمد که جز خداى تعالى کسى را پرستش نکنند و چیزى از دین نماند که از بیم احدى در پرده ستر و حجاب بماند و بلا و شدت از حق پرستان برود چنانچه در زیارت حضرت مهدى آل محمّد علیهم السلام است : « اَلسلامُ علَى الْمهْدىِّ الَّذى وَعَدَاللّهُ بِهِ الاُمَمَ اَنْ یَجْمَعَ بِهِ الْکَلِمَ وَیَلُمَّ بِهِ الشَّعَثَ وَ یَمْلاَءَ بِهِ الاَرْضَ عَدْلا وَ قِسْطا وَ یَنْجِزَ بِهِ وَعْدَ الْمُؤ مِنینَ ». سلام بر مهدى آن چنانى که وعده داده خداوند بر او جمیع امتها را که جمع کنند به وجود او کلمه ها، یعنى اختلاف را از میان ببرد و دین یکى شود و گرد آورد به او پراکنندگى ها را و پر کند به او زمین را از عدل و داد و انفاذ فرماید به سبب او وعده فرجى که به مؤ منین داده . (1)

و این فرج عظیم را در سنه هفتاد از هجرت وعده داده بودند چنانچه شیخ رواندى در خرائج از ابى اسحاق سمیعى روایت کرده و او از عمرو بن حمق که یکى از چهار نفر صاحب اسرار امیرالمؤمنین علیه السلام بود که گفت داخل شدم بر على علیه السلام آنگاه که او را ضربت زده بودند در کوفه پس گفتم به آن جناب که بر تو باکى نیست جز این نیست که این خراشى است ، فرمود:« به جان خود قسم که من از شما مفارقت خواهم کرد، آنگاه فرمود تا سنه هفتاد بلا است و این را سه مرتبه فرمود » پس گفتم : آیا پس از بلا رخائى هست ؟ پس مرا جواب نداد و بى هوش شد، تا آنکه مى گوید پس گفتم یا امیرالمؤمنین علیه السلام ! به درستى که تو فرمودى تا [سال] هفتاد، بلا است پس آیا بعد از بلا، رخاء است ؟ پس فرمود:« آرى به درستى که بعد از بلا، رخاء است و خداوند محو مى کند آنچه را که مى خواهد و ثابت مى کند و در نزد او است ام الکتاب ».(2)

شیخ طوسى در کتاب غیبت و کلینى در کافى روایت کرده اند از ابى حمزه ثمالى که گفت : گفتم به ابى جعفر علیه السلام به درستى که على علیه السلام بود که مى فرمود تا سنه هفتاد، بلا است و مى فرمود بعد از بلا، رخاء است و به تحقیق که گذشت هفتاد و ما رخاء ندیدیم ، پس ابوجعفر علیه السلام فرمود :« اى ثابت ! به درستى که خداى تعالى قرار داده بود وقت این امر را در سنه هفتاد پس چون حسین علیه السلام کشته شد، شدید شد غضب خداوند بر اهل زمین پس به تاخیر انداخت آن را تا سال صد و چهل پس ما شما را خبر دادیم پس ‍ شما خبر ما را نشر کردید و پرده سرّ را کشف نمودید پس خداى تعالى آن را تاخیر انداخت و پس از آن وقتى براى آن قرار نداد در نزد ما وَ یَمْحُو اللّهُ ما یَشاءُ وَ یُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ اُمُّالْکِتابَ » (3)
ابوحمزه گفت من این خبر را عرض کردم خدمت امام جعفر صادق علیه السلام پس ‍ فرمود:« که به درستى که چنین بود».(4)
و شیخ نعمانى در کتاب غیبت روایت کرده از علاء بن سیابه از ابى عبداللّه جعفر بن محمّد علیه السلام که فرمود:« کسى که بمیرد از شما و منتظر باشد این امر را مانند کسى است که در خیمه اى باشد که از آن حضرت قائم علیه السلام است ».(5)
 
و نیز روایت نموده از ابوبصیر از آن جناب که فرمود روزى :« آیا خبر ندهم شما را به چیزى که قبول نمى کند خداوند عملى را از بندگان مگر به او» ؟ گفتیم : بلى ، پس ‍ فرمود:« شهادَةَ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللّه وَ اَنَّ محمَّدا عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ و اقرار به آنچه خداوند امر فرمود دوستى ما و بیزارى از دشمنان ما، یعنى ائمه مخصوصا و انقیاد براى ایشان و ورع و اجتهاد و آرامى و انتظار کشیدن براى قائم علیه السلام » ؛ آنگاه فرمود:« به درستى که براى ما دولتى است که خداوند آن را مى آورد هر وقت که خواست ؛ آنگاه فرمود: هر کس که خوش دارد که بوده باشد از اصحاب قائم علیه السلام پس هر آینه انتظار کشد و عمل کند با ورع و محاسن اخلاق در حالى که او انتظار دارد پس اگر بمیرد و قائم علیه السلام پس از او خروج کند هست براى او از اجر مثل کسى که آن جناب را درک نموده باشد پس کوشش کنید و انتظار کشید هنیئا هنیئا براى شما اى عصابه مرحومه ».(6)
 
و شیخ صدوق در کمال الدّین روایت کرده از آن جناب که فرمود:« از دین ائمه است ورع و عفت و صلاح و انتظار داشتن فرج آل محمّد علیهم السلام (7)
و نیز از حضرت رضا علیه السلام روایت کرده که رسول خدا صلى اللّه علیه و آله و سلم فرمود:« افضل اعمال امت من انتظار فرج است از خداوند عز و جل ».
و نیز روایت کرده از امیرالمؤ منین علیه السلام که فرمود:« منتظر امر ما مانند کسى است که در خون خود غلطیده باشد در راه خداوند».(8)
و شیخ طبرسى در احتجاج روایت کرده که توقیعى از حضرت صاحب الا مر علیه السلام بیرون آمد به دست محمّد بن عثمان و در آخر آن مذکور است :« دعا بسیار کنید براى تعجیل فرج به درستى که فرج شما در ان است ».(9)
و شیخ طوسى رحمه اللّه در غیبت از مفضل روایت کرده که گفت : ذکر نمودیم قائم علیه السلام را و کسى که مرد از اصحاب ما که انتظار او را مى کشید پس ‍ حضرت ابوعبداللّه علیه السلام فرمود به ما :« چون قائم علیه السلام خروج کند کسى بر سر قبر مؤمن مى آید پس به او مى گوید که اى فلان به درستى که ظاهر شد صاحب تو پس اگر خواهى که ملحق شوى پس ملحق شو و اگر مى خواهى که اقامت کنى در نعمت پروردگار خود پس اقامت داشته باش .(10)

و شیخ برقى در محاسن از آن جناب روایت کرده که فرمود به مردى از اصحاب خود که :« هرکه از شما بمیرد با دوستى اهل بیت و انتظار کشیدن فرج ، مثل کسى است که در خیمه قائم علیه السلام باشد»، (11)‌ و در روایت دیگر بلکه مثل کسى است که با رسول خدا صلى اللّه علیه و آله و سلم باشد. و در روایت دیگر مانند کسى است که در پیش روى رسول خدا صلى اللّه علیه و آله و سلم شهید گردد.
و نیز از محمّد بن فضیل روایت کرده که گفت فرج را از حضرت رضا علیه السلام سؤ ال کردم ، حضرت فرمود که آیا انتظار فرج از فرج نیست ، خداى عز و جل فرموده :
« فانْتَظِرُوا اِنّى مَعَکُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرینَ »؛(12) شما انتظار برید به درستى که من با شما از انتظار برندگانم .
یعنى انتظار برید فرج مرا و من انتظار مى برم آن وقتى را که براى این مصلحت دانستم که آن وقت در رسد. و نیز از آن جناب روایت کرده که فرمود:« چه نیکو است صبر انتظار فرج ، آیا نشنیده اى قول خداوند را که فرمود»:
« فارْتقبوا اِنّى مَعَکُمْ رَقیبٌ » (13) ،  « وَانْتَظِرُوا اِنّى مَعَکُمْ مِنَ الْمنتظرینَ ».(14)
« پس بر شما باد به صبر زیرا که فرج مى آید بعد از ناامیدى و به تحقیق که بودند پیش از شما که از شما صبر کننده تر بودند».(15)

پی نوشت ها :
1 - نجم الثاقب ص 748 - مصباح الزائر ابن طاوس ص 441، زیارت پنجم .
2 - نجم الثاقب ص 748 - الخرائج راوندى ج1 ص 178.
3 - سوره رعد آیه 39.
4 - نجم الثاقب ص 749 - الغیبة شیخ طوسى ص 263.
5 - نجم الثاقب ص 749 - الغیبة نعمانى ص 200.
6 - نجم الثاقب ص 749 - الغیبة نعمانى ص 200.
7 - نجم الثاقب ص 750 - کمال الدّین 2/337.
8 - نجم الثاقب ص 750 - کمال الدّین 2/644 645.
9 - نجم الثاقب ص 750 - احتجاج 2/545.
10- نجم الثاقب ص 750 - الغیبة شیخ طوسى ص 276.
11- نجم الثاقب ص 751 - المحاسن ص 174.
12- سوره اعراف آیه 71.
13- سوره هود آیه 93.
14- سوره اعراف آیه 71.
15- نجم الثاقب ص 751.