حرفها دارم بگویم با شما
تا شود محکم دل و ایمانتان

عرضه میگردد به من حال شما
پس نظاره میکنم در کارتان

چون ببینم نامه اعمالتان
بس تاسف میخورم بر حالتان

میشوم شرمنده ازکار شما
از خدا خواهم فرج در کارتان

هان عزیزانم کدامین سو روید ؟
این منم چون کعبه آمالتان

قولتان با فعلتان همراه نیست

بر کدامین پایه است رفتارتان

عهد می بندید و بر هم میزنید
پس چرا سست است این پیمانتان؟

آیه های واضح قرآن منم
پس چرا دورید از قرآنتان

یوسف زهرا منم کو عاشقی ؟
تا بجوید از دل بازارتان

دوست دارم گفتگو با من کنید
میپسندم ناله های زارتان

شیعیانم من غریب و مضطرم
یاد من رفته چرا از یادتان

دم به دم گوئید آقا جان بیا
پس چرا اینگونه است کردارتان

درد دل گفتم ولی با این وجود
شاد میگردم من از دیدارتان

منتظر باشید با اعمال نیک
تا خداوند هم کند اکرامتان

یک زبان باشید و فریادم کنید
لطف و تایید خدا همراهتان

از خدا خواهید تعجیل فرج
تا که باز آیم شوم من یارتان

دیده ازاد مردان اشکبار زینب است
                                  کوه و صبر و استقامت بی قرار زینب است

در اسارت خلق را ازادگی اموخته
                                  چون خدا در این اسیری پاسدار زینب است
انکه داغ شش برادر را به جان هموار کرد
                                  تا بماند جاودان دین پیمبر زینب است
تازیانه خوردن و از دین حقکردن دفاع
                                  فاطمه در این روش اموزگار زینب است
گر مدال فاطمه از میخ در بر سینه بود
                                  خون پیشانی مدال افتخار زینب است
                                                                                                                    منبع : کتاب روضه الواعظین

هر شبی گویم که فردا یارم اید از سفر
                                       چون که فردا می شود گویم که فردای دگر
انقدر امروز و فردا انتظارش می کشم
                                       کاقبت روز فراق یار من اید به سر

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی

                                   دل بی تو به جان امد وقت است که باز ایی

دایم گل این بستان شاداب نمی ماند

                                   دریاب ضعیفان را در وقت توانایی

صد باد صبا اینجا با سلسله می رقصند

                                   این است حریفت ای دل تا باد نپیمایی

مشتاقی و مهجوری دور از تو چنانم کرد

                                   کز دست بخواهد شد پایاب شکیبایی

یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم

                                   رخساره به کس ننمود ان شاهد هر جایی

ساقی چمن و گل را بی روی تو رنگی نیست

                                   شمشاد خرامان کن تا باغ بیارایی

ای درد توام درمان در بستر ناکامی

                                   وی یاد تواام مونس در گوشه تنهایی

در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم

                                   لطف انچه تو اندیشی حکم انکه تو فرمایی

فکر خود و رای خود در عالم رندی نیست

                                   کفرست در این مذهب خود بینی و خودرایی

زین دایره مینا خونین چگرم می ده

                                   تا حل کنم این مشکل در ساغر مینایی

حافظ شب هجران شد بوی خوش وصل امد

                                شادیت مبارک باد ای عاشق شیدایی
منبع : حافظ

چنان از ضرب سیلی رفتم از هوش                          که راه خانه را گم کرده بودم

اگر قنفذ نبود در ان کشاکش                                 علی را من به خانه برده بودم

نمودم روی خود پنهان ز شوهر                                برای انکه سیلی خورده بودم

زهراء و علی
اندم که در پسِ در پهلوی من شکستند

                                     فریاد من از انجا علی علی علی بود

بر روی سینه من با میخ در نوشتند

                                     این مزد گفتن یا علی علی علی بود

من هم به خون سینه بر روی در نوشتم

                                     تنها گناه زهرا علی علی علی بود

با ریسمان کشیدند او را به سوی مسجد

                                    پای برهنه تنها علی علی علی بود

در بین اتش و دود چون می زدم پر و بال

                                   مرحم به دردم اما علی علی علی بود